ناسا که به تازگی این تصویر را منتشر کرده است، در توضیح آن نوشت: آن چه در نگاه اول شبیه به یک پروانه کیهانی سرخ به نظر می‌رسد، در واقعیت محل تولد هزاران ستاره کوچک است که تصویر آن در نور مادون قرمز توسط تلسکوپ فضایی اسپیتزر ثبت شده است. این پروانه فضایی یک سحابی است. سحابی‌ها ابرهای غول‌پیکر متشکل از گاز و غبار در فضا هستند که ستاره‌های جدید در آنها تشکیل می‌شوند.
دو بال این پروانه، حباب‌های بزرگی از گاز بین‌ستاره‌ای داغ هستند که از داغ‌ترین و حجیم‌ترین ستاره‌های این ناحیه نشات گرفته‌اند. این سحابی علاوه بر زیبایی نشان می‌دهد که چگونه شکل‌گیری ستاره‌ها منجر به نابودی ابرهایی می‌شود که به تشکیل آنها کمک کرده‌اند. در داخل این ابرهای گاز و غباری غول‌پیکر در فضا، نیروی گرانش مواد را به سمت هم می‌کشد و توده‌های متراکم ایجاد می‌کند. گاهی اوقات این توده‌ها به تراکم بحرانی می‌رسند و امکان تشکیل شدن ستاره‌ها در هسته خود را فراهم می‌کنند.
تشعشعات و بادهایی که از بزرگترین ستاره‌های این ابرها نشات می‌گیرند همراه با موادی که هنگام انفجار این ستاره‌ها به فضا پرتاب می‌شوند، گاهی اوقات حباب‌هایی مانند آنچه در این تصویر دیده می‌شود را شکل می‌دهند. البته این فرآیندها باعث پراکنده شدن گاز و غبار شده و توده‌های متراکم را از بین می‌برند و تشکیل ستاره‌ها را کاهش داده یا متوقف می‌کنند. در حقیقت ماده‌ای که بال‌های این سحابی را تشکیل داده از خوشه‌ای متراکم از ستاره‌هایی که بین آنها قرار دارد و به بیرون پرتاب شده، شکل گرفته است. این پروانه کیهانی با نام W40 در فاصله حدود ۱۴۰۰ سال نوری از خورشید قرار دارد.
خوشه ستاره‌ای دیگری به نام Serpens South را می‌توان در سمت راست و بالای تصویر مشاهده کرد. خوشه‌ی ستاره‌ای Serpens South و خوشه‌ای که در قلب این سحابی قرار دارد، هر دو از نظر نجومی جوان محسوب می‌شوند و تنها چندین میلیون سال دارند، با این وجود خوشه‌ی Serpens South جوان‌تر است. ستاره‌های آن هنوز درون ابر کیهانی قرار دارند، اما روزی بیرون می‌آیند و حباب‌هایی مانند آنچه در این تصویر دیده می‌شود، ایجاد می‌کنند.