تصویری که با ترکیب داده‌های تلسکوپ‌های جیمز وب و هابل به دست آمده است، یک جفت بزرگ کهکشانی را با جزئیات دقیق‌تری به نمایش می‌گذارد.
پژوهشگران می‌توانند نور ساطع‌شده از کهکشان بیضوی عمدتا سفید در سمت چپ را از طریق کهکشان مارپیچی سمت راست، ردیابی کنند و اثرات غبار میان‌ستاره‌ای را در کهکشان مارپیچی تشخیص دهند. این کار با ترکیب داده‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) و تلسکوپ فضایی هابل (HST) انجام شد.
نور فروسرخ نزدیک از تلسکوپ جیمز وب و نور فرابنفش و مرئی از تلسکوپ هابل ترکیب شده‌اند تا این تصویر را از جفت کهکشانی VV 191 ایجاد کنند.
بازوهای مارپیچی طولانی‌تر و بسیار غبار آلود کهکشان نیز با جزئیات بیشتری در داده‌های نزدیک به فروسرخ جیمز وب قابل مشاهده هستند و این تصور را ایجاد می‌کنند که با برآمدگی مرکزی کهکشان سفید درخشان و بیضی شکل در سمت چپ همپوشانی دارند. این دو کهکشان به رغم این که از منظر نجومی کاملا به یکدیگر نزدیک هستند، اما به طور فعال تعامل ندارند.
مقامات ناسا گفتند: با ترکیب داده‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب و تلسکوپ فضایی هابل، بیش از آن چیزی که تصور می‌کردیم، به دست آوردیم. داده‌های جدید جیمز وب به ما امکان می‌دهند تا نور ساطع‌شده از کهکشان سفید درخشان و بیضوی سمت چپ را از طریق کهکشان مارپیچی سمت راست ردیابی کنیم و اثرات غبار میان‌ستاره‌ای را در کهکشان مارپیچی تشخیص دهیم. این تصویر از جفت کهکشانی VV 191 شامل نور فروسرخ نزدیک از جیمز وب و نور فرابنفش و مرئی از هابل است.
در ادامه این بیانیه آمده است: جفت کهکشانی VV 191، جدیدترین کهکشان افزوده‌شده به کهکشان‌هایی است که به پژوهشگرانی مانند ما کمک می‌کند تا ویژگی‌های غبار کهکشانی را به طور مستقیم مقایسه کنند. این هدف از بین حدود ۲۰۰۰ جفت کهکشان انتخاب شده است که داوطلبان علمی پروژه Galaxy Zoo آنها را شناسایی کرده‌اند.
از آنجا که گرد و غبار، روشنایی و رنگ موجود در تصاویر کهکشان‌ها را تغییر می‌دهد، بسیار مهم است که بدانیم غبار در کدام قسمت کهکشان‌ها وجود دارد. پژوهشگران به طور فعال به دنبال دانه‌های غبار برای تحقیقات آینده هستند زیرا آنها در تشکیل ستاره‌ها و سیارات جدید نقش دارند.
کشف دوم که ممکن است نتوانیم آن را در سایر تصاویر مشاهده کنیم، در این تصویر و با ترکیب داده‌های تلسکوپ‌های جیمز وب و هابل قابل مشاهده است. به کهکشان سفید بیضوی سمت چپ نگاه کنید. قسمت داخلی آن، یک قوس قرمز کم‌رنگ را نشان می‌دهد. به دلیل گرانش کهکشان بیضی شکل، نور این کهکشان بسیار دور، مایل شده است.
براساس اعلام ناسا، این تصاویر از کهکشان آن قدر کم‌رنگ و قرمز هستند که در داده‌های هابل شناسایی نشدند، اما در تصویر فروسرخ نزدیک جیمز وب غیر قابل انکار هستند. شبیه‌سازی کهکشان‌هایی از این دست به ما کمک می‌کند تا جرم ستارگان و مقدار ماده تاریک در هسته کهکشان را بازسازی کنیم.
ناسا اضافه کرد: این تصویر از VV 191 مانند بسیاری از تصاویر جیمز وب، کهکشان‌های مختلف را در پس‌زمینه عمیق‌تر نشان می‌دهد. دو مارپیچ در سمت چپ بالای کهکشان بیضوی دارای اندازه‌های ظاهری مشابهی هستند، اما در رنگ‌های بسیار متفاوت ظاهر می‌شوند. یکی به احتمال زیاد بسیار غبارآلود و دیگری بسیار دور است، اما ما یا ستاره‌شناسان دیگر باید داده‌هایی به نام طیف را به دست آوریم تا مشخص کنیم که کدام یک است.