فضاپیمای کاسینی ناسا تصویری از قمر میماس که کوچکترین و درونی‌ترین قمر اصلی سیاره زحل است، ثبت کرده که ناسا اخیرا آن را منتشر کرده است. سیاره زحل ۸۲ قمر دارد و هر یک از آنها اندازه‌های مختلفی دارند و حتی برخی از آنها از سیاره عطارد نیز بزرگ‌تر هستند. ناسا اخیرا در حساب کاربری خود در توییتر تصویری از قمر میماس سیاره زحل که توسط فضاپیمای کاسینی ثبت شده را منتشر کرد.
این قمر ۱۷ سپتامبر سال ۱۷۸۹ توسط اخترشناس بریتانیایی به نام ویلیام هرشل (William Herschel) با کمک تلسکوپ بازتاب دهنده ۴۰ فوتی کشف شد. میماس درونی‌ترین و کوچکترین قمر اصلی زحل است. شعاع متوسط این قمر کمتر از ۱۲۳ مایل (۱۹۸ کیلومتر) است و این قمر تا حدودی بیضی شکل دارای ابعاد ۱۲۹×۱۲۲×۱۱۹ مایل (به ترتیب ۲۰۷×۱۹۷×۱۹۱ کیلومتر) است.
میماس در فاصله ۱۱۵ هزار مایلی (۱۸۶ هزار کیلومتر) از سیاره زحل قرار دارد و یک دور کامل این قمر ۲۲ ساعت و ۳۶ دقیقه به طول می‌انجامد. همانطور که ماه به صورت قفل کشندی در برابر زمین قرار گرفته است میماس نیز به همین صورت در مقابل سیاره زحل قرار دارد.
قفل کشندی (Tidal locking) یا قفل گرانشی زمانی پیش می‌آید که در اثر شیب نیروی کشندی، یک کره یا جرم آسمانی همیشه به سوی کره یا جرم آسمانی دیگری رو کرده باشد. آشناترین نمونه این پدیده همبستگی جزر و مدی کنونی ماه نسبت به زمین است.
یک دهانه برخوردی غول پیکر به نام هرشل (Herschel) نیز از دیگر ویژگی‌های جذاب میماس است. عرض آن ۸۰ مایل (۱۳۰ کیلومتر) و یک سوم قطر خود قمر میماس با دیوارهای بیرونی با ارتفاع حدود سه مایل (۵ کیلومتر) و یک قله مرکزی به ارتفاع ۳.۵ مایل (شش کیلومتر) است.
فضاپیمای کاسینی چندین پرواز نزدیک انجام داد و تصاویر دقیقی از میماس تهیه کرد.