تلسکوپ فضایی هابل، سرعت یک فواره از ماده را که از تصادم ستارگان نوترونی بیرون آمده است، اندازه‌گیری کرده است. تلسکوپ فضایی هابل ناسا، تشعشع برخورد ستارگان را که به نظر می‌رسید به دلیل یک توهم، با سرعت خیره‌کننده‌ای در حال حرکت است، اندازه‌گیری کرده است.
هابل دریافته است که یک فواره یا جت پرتو از برخورد دو ستاره نوترونی با سرعتی بیش از ۹۹.۹۷ درصد سرعت نور حرکت می‌کند.
برخورد و تشکیل
این رویداد که GW170817 نام دارد در سال ۲۰۱۷ توسط ستاره‌شناسانی از سراسر جهان در فضا مشاهده شد. انرژی انتشار یافته از این انفجار عظیم، تقریباً شبیه به یک انفجار ابرنواختر بود.
دو روز بعد، ستاره شناسان تلسکوپ هابل را به سمت محل این انفجار نشانه رفتند، جایی که ستارگان نوترونی در یک سیاهچاله فرو ریختند و نیروی گرانش آن شروع به کشیدن مواد به سمت آن کرد. این ماده یک دیسک چرخان را تشکیل داد که فواره‌هایی را ایجاد کرد که به سمت بیرون حرکت می‌کردند. این فواره‌های سریع به یکدیگر برخورد می‌کردند و مواد و بقایا را از خود به جا می‌گذاشتند و بخشی از این بقایا شامل ماده‌ای بود که جت را تشکیل می‌داد.
مکان‌یابی انفجار
اکنون اندازه‌گیری‌های تلسکوپ هابل با مشاهدات تجهیزات رادیویی مختلف نجومی از جمله تلسکوپ‌های رادیویی بنیاد ملی علوم آمریکا که برای تداخل‌سنجی خط پایه بسیار طولانی (VLBI) با هم کار می‌کنند، ترکیب شد. آمار و نتایج این تلسکوپ‌های رادیویی، ابتدا 75 روز و سپس 230 روز پس از تصادم گرفته شد.
اکنون دانشمندان با ترکیب مشاهدات مختلف توانسته‌اند محل انفجار را با دقت شناسایی کنند.
سرعت فواره
تصور می‌شد سرعت خیره‌کننده این فواره، یک توهم است و در ابتدا به نظر می‌رسید که سریع‌تر از سرعت نور حرکت می‌کند، اگر چه چنین چیزی ممکن نیست.
براساس اعلام ناسا، اندازه‌گیری هابل نشان داد که این فواره با سرعت ظاهری هفت برابر سرعت نور در حال حرکت است. مشاهدات رادیویی نشان می‌دهد که این فواره بعداً به سرعت ظاهری چهار برابر سریع‌تر از سرعت نور کاهش یافته است. به نظر می‌رسد حرکت و سرعت این فواره بسیار سریع پیش می‌رود، زیرا فواره تقریباً با سرعت نور به زمین نزدیک می‌شود و نوری که ساطع می‌کند فاصله کوتاه‌تری با آن دارد. در اصل این فواره در حال تعقیب نور خود است.
این مشاهده‌ها به ستاره‌شناسان آینده اجازه می‌دهد تا مطالعات دقیقی از ادغام ستارگان نوترونی داشته باشند.