ستاره شناسان اولین منظومه سیارکی چهارگانه (Quadruple Asteroid) را در منظومه شمسی کشف کردند. گروهی از محققان تایلندی و فرانسوی سومین قمر را در حال چرخش به دور سیارک کمربند اصلی الکترا کشف کردند که نخستین سیارک چهارگانه در منظومه شمسی نام گرفته است.
اغلب سیارک‌ها مسافرانی تک و تنها هستند، اما برخی از آنها دارای جفت هستند و جفت آنها معمولاً یک جرم کوچک است که به دور آنها که بزرگتر هستند، می‌چرخد. اما در موردی نادر، یک منظومه سیارکی سه‌گانه با دو قمر که به دور جرم اصلی بزرگتر از خود می‌چرخند، پیدا شد.
سیارک الکترا (Elektra) که در ناحیه بیرونی کمربند اصلی سیارکی به دور خورشید می‌چرخد، اولین بار در سال ۱۸۷۳ با قطر قابل توجهی در حدود ۲۰۰ کیلومتر کشف شد. با این حال، اولین قمر آن تا سال ۲۰۰۳ مشاهده نشده بود و در آن زمان بود که دریافته شد یک صخره شش کیلومتری هر پنج روز یک بار در فاصله حدود ۱۳۰۰ کیلومتری به دور آن می‌چرخد. همچنین قمر دوم آن در سال ۲۰۱۴ پدیدار شد که یک صخره کوچکتر به طول تنها دو کیلومتر است که هر ۱.۲ روز در فاصله ۵۰۰ کیلومتری از الکترا می‌چرخد.
اکنون سومین قمر الکترا پیدا شده است که آن را به نخستین منظومه سیارکی چهارگانه شناسایی شده تبدیل کرده است. عرض این قمر فقط ۱.۶ کیلومتر است و در فاصله ۳۴۴ کیلومتری هر ۱۶ ساعت یک بار به دور الکترا می‌چرخد.
در حالی که دو قمر دیگر در مسیرهای تقریباً دایره‌ای به دور این سیارک می‌چرخند، سومین قمر آن مداری غیرعادی و تخم مرغی شکل را دنبال می‌کند.
سیارک الکترا و سه قمر آن
این کشف توسط دکتر آنتونی بردئو (Anthony Berdeu) انجام شده است و در این راه از الگوریتم‌های جدیدی که برای آرشیو کردن داده‌های تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) در شیلی ایجاد کرد، بهره برد. این الگوریتم‌ها تابش نور سیارک اصلی را کاهش می‌دهند و آن را از تصویر حذف می‌کنند و اجازه می‌دهند اجرام کم‌نورتر حول آن قابل مشاهده باشند.
هنگامی که این الگوریتم روی مجموعه داده‌های به دست آمده از سال ۲۰۱۴ که در آن دومین قمر الکرا کشف شده بود، اعمال شد، بردئو، سومین قمر را پیدا کرد و برای تایید یافته خود، این الگوریتم‌ها را روی دو مجموعه داده دیگر از الکترا اعمال کرد که آنها نیز وجود قمر سوم را تایید کردند و در هر کدام از آنه قابل مشاهده بود.
شاید این اولین سیارک چهارگانه کشف شده باشد، اما الکترا به احتمال زیاد آخرین سیارک چندگانه نخواهد بود. محققان می‌گویند که از روش جدید بردئو می‌توان برای تصویربرداری از سیارک‌ها و اجرام منظومه شمسی به منظور یافتن قمرهای پنهان دیگر استفاده کرد. این تحقیق در مجله Astronomy & Astrophysics منتشر شده است.