میدان مغناطیسی کهکشان مارپیچی M77 یا (NGC 1068) نقش میدان‌های مغناطیسی در شکل‌گیری کهکشان‌های مارپیچی
بررسی‌ها نشان می‌دهند میادین مغناطیسی که با چشم انسان قابل دیدن نیستند، نقش مهمی در شکل‌گیری کهکشان‌های مارپیچی دارند. به گزارش ناسا، بررسی‌های «رصدخانه استراتوسفری اخترشناسی فروسرخ» (SOFIA) نشان می‌دهند که کهکشان‌های مارپیچی مانند راه شیری، توسط میادین مغناطیسی شکل می‌گیرند. این میادین مغناطیسی، با چشم انسان قابل دیدن نیستند اما با ترکیب تصاویر «تلسکوپ فضایی هابل» (Hubble Space Telescope)، تلسکوپ NuSTAR و تلسکوپ SDSS، این میادین مغناطیسی آشکار می‌شوند. پژوهشگران در این تصویر، میادین مغناطیسی را در بازوهای مارپیچی کهکشان ام ۷۷ (M77) که با نام NGC 1068 نیز شناخته می‌شود اندازه‌گیری کردند. این میادین به صورت خطوط مستقیمی نشان داده می‌شوند که بازوهای در حال چرخش را از نزدیک دنبال می‌کنند. میادین مغناطیسی در کهکشان مارپیچی، با بازوهای مارپیچی همسو شده‌اند. این موضوع نشان می‌دهد نیروهای گرانشی که شکل کهکشان را پدید می‌آورند، میدان مغناطیسی آن را نیز فشرده می‌کنند.
۲۳ خرداد / ۱۳۹۹ با جمع‌آوری داده از ۲۰ سال خورشید گرفتگی اندازه‌گیری ساختار میدان مغناطیسی تاج خورشیدی
۲۷ اسفند / ۱۳۹۹ محو شدن یک کهکشان که از نیمکره جنوبی قابل رؤیت است در کهکشان NGC 1947 دیگر ستاره‌ای متولد نمی‌شود