تصاویر رادیویی جدید از مرکز کهکشان ما همانند هنر انتزاعی مدرن به نظر می‌رسند. تصاویر جدید از مرکز کهکشان راه شیری چشم اندازی منحصر به فرد از قلب کهکشانی که ما آن را خانه می‌نامیم ارائه داده است.
اخیرا رصدخانه رادیویی نجوم آفریقای جنوبی (SARAO) تصاویر جدیدی را که توسط تلسکوپ رادیویی‌اش به نام میرکَت (MeerKAT) ثبت شده، منتشر کرد. این تصاویر بینش جدیدی در مورد ابرنواخترها، رشته‌های غیرحرارتی (non-thermal filaments) و سیاهچاله عظیم در مرکز کهکشان راه شیری ارائه می‌دهند.
تلسکوپ MeerKAT از ۶۴ آنتن که اندازه هر کدام در حدود پنج مایل (هشت کیلومتر) است، استفاده می‌کند تا امواج رادیویی را ثبت کند. نکته قابل توجه این است که تنها امواج رادیویی می‌توانند از لایه‌های غبار کیهانی بین زمین و مرکز کهکشان ما عبور کنند و این به آن معنا است که MeerKAT به طور منحصربه‌فردی در موقعیتی منحصر به فرد قرار گرفته است تا بینشی را نسبت به منطقه متراکم کهکشان ما ارائه دهد. تصاویری که به تازگی منتشر شده‌اند نیز شواهدی چشمگیر برای نشان دادن قدرت MeerKAT هستند. به گفته رصدخانه رادیویی نجوم آفریقای جنوبی، اگرچه آنها مانند آثار هنری امپرسیونیسمی انتزاعی به نظر می‌رسند، اما در واقیعت ستاره‌های در حال انفجار، مهدکودک‌های ستاره‌ای و منطقه پر هرج و مرج اطراف سیاهچاله کلان جرم با چهار میلیون جرم خورشیدی که در مرکز کهکشان ما قرار دارد را نشان می‌دهند.
آن جسم درخشان مانند زرده تخم مرغ در مرکز تصویر در بالای صفحه همان سیاهچاله در قلب کهکشان راه شیری است. رنگ زرد روشن نشان دهنده مقدار بسیار زیاد انتشارهای رادیویی حاصل از موادی است که به درون سیاهچاله کشیده می‌شوند.
در همین حال، رگه‌های قرمز در تصویر بالا رشته‌های غیرحرارتی (NTF) هستند. آنها رشته‌های مغناطیسی عظیمی هستند که فقط در نزدیکی مرکز کهکشان یافت می‌شوند. چشم سائورون-مانند (Sauron-like eye) نیز سیاهچاله‌ای است که از زاویه‌ای دیگر نشان داده شده است.
ابر عظیم نشان داده شده در تصویر زیر یک بازمانده ابرنواختر است و نور درخشان سمت چپ آن نیز به دلیل شباهت آن به موش، سحابی موش (Mouse nebula) نامیده می‌شود. این نقطه فوق العاده درخشان از یک تپ اختر تشکیل شده است که با سرعت چند ۱۰۰ کیلومتر در ثانیه حرکت می‌کند.
یافته‌های این مطالعه در مجله Astrophysical منتشر شده است.